Μετά από 27 χρόνια στην πρώτη γραμμή της ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας, το Mega οδεύει στο τέλος, μετά τον οριστικό αποκλεισμό του από τη διαδικασία διεκδίκησης τηλεοπτικής άδειας

Υστερα εποχής για το πάλαι ποτέ κραταιό κανάλι σηματοδοτεί ο οριστικός αποκλεισμός του από τη διαδικασία διεκδίκησης τηλεοπτικής άδειας. O αποκλεισμός του MEGA αποτελεί ουσιαστικά και τη ληξιαρχική πράξη θανάτου ενός τηλεοπτικού σταθμού για τον οποίο οι περισσότεροι πίστευαν ότι ισχύει η φράση του Φραγκλίνου Ρούzβελτ «too big to fail».

Κανένα άλλο τηλεοπτικό δίκτυο δεν είχε ταυτιστεί τόσο πολύ με την απαρχή της ιδιωτικής τηλεόρασης, με την είσοδο της Ελλάδας στον αστερισμό μιας νέου τύπου ενημέρωσης και ψυχαγωγίας. Στις 15.00 της 20ής Νοέμβρη του 1989 το τρισδιάστατο σήμα με μουσική, λαμπερά και εντυπωσιακά γραφικά που αιωρούνταν σ’ έναν ουρανό με σύννεφα ήρθε να δηλώσει το τέλος της μονοκρατορίας του φορέα της δημόσιας τηλεόρασης. Το MEGA αποτέλεσε επί δεκαετίες για τους Ελληνες κύριο παράθυρο στον κόσμο ή, πιο σωστά, σε μια εκδοχή του κόσμου.
Της γέννησης του Mεγάλου Kαναλιού είχε προηγηθεί το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου από την κυβέρνηση του Τζαννή Τζαννετάκη, η οποία και έφερε προς ψήφιση στη Βουλή τη νομιμοποίηση της ιδιωτικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης. Ετσι, λοιπόν, στις 27 Απριλίου 1989 ιδρύθηκε η Τηλέτυπος, το καταστατικό της οποίας δημοσιεύτηκε στις 2 Μαΐου της ίδιας χρονιάς. Ως σκοπός της αναγραφόταν «η παραγωγή και εμπορία τηλεοπτικών προγραμμάτων και εκπομπών, η εγκατάσταση, λειτουργία και εκμετάλλευση τηλεοπτικών σταθμών σε όλη την Ελλάδα, όταν επιτραπεί και με τις προϋποθέσεις που θα επιτραπεί».
Μεγαθήρια ένωσαν τις δυνάμεις τους για τη δημιουργία του. Η χρυσή συμμαχία του 1989 (ημερομηνία ίδρυσής του) περιελάμβανε την ελίτ του τότε εκδοτικού κατεστημένου της χώρας και την κορυφή της οικονομικής ολιγαρχίας: ο Χρήστος Λαμπράκης του ΔΟΛ, ο Κίτσος Τεγόπουλος της «Ελευθεροτυπίας», ο Αριστείδης Αλαφούζος που είχε μόλις αποκτήσει την ιστορική εφημερίδα «Καθημερινή», ο Γιώργος Μπόμπολας του «Εθνους» και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης.

Το μετοχικό της κεφάλαιο ήταν ύψους 5 εκατ. δραχμών, καταβεβλημένο σε μετρητά και αποτελούνταν από 5.000 ονομαστικές μετοχές, αξίας 1.000 δραχμών εκάστη. Στο πρώτο διοικητικό συμβούλιο συμμετείχαν ο Χρήστος Λαμπράκης, ο Γιώργος Μπόμπολας, ο Χρήστος Τεγόπουλος, ο Σταύρος Κίμωνας Τριανταφυλλίδης που εκπροσωπούσε την πλευρά Βαρδινογιάννη και ο Αριστείδης Αλαφούζος. Και οι πέντε είχαν ισόποσα μερίδια, από 20%.
Η μετοχική σύνθεση δεν άργησε να αλλάξει εξαιτίας εσωτερικών διαφωνιών. Αποχώρησε νωρίς ο όμιλος Αλαφούζου και πολύ αργότερα ο Τεγόπουλος. Το τελικό σχήμα διοίκησης ήταν η τριανδρία Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας και Ψυχάρης, ως διάδοχος ιδιοκτήτης του ΔΟΛ.
Η οικογένεια Βαρδινογιάννη, αν και διατήρησε όλα αυτά τα χρόνια τη συμμετοχή της στο MEGA, έστησε παράλληλα το 1993 και τη Νέα Τηλεόραση Α.Ε. Το STAR CHANNEL στόχευε στο νεότερης ηλικίας κοινό. Ειδικά μετά τον θάνατο του Θεόδωρου Βαρδινογιάννη, η οικογένεια άρχισε να μειώνει το ποσοστό της στο MEGA, με αποτέλεσμα να φτάσει κάποια στιγμή στο 6%.
Το MEGA μπήκε το 1994 στο Χρηματιστήριο και κατόρθωσε αφενός να αντλήσει επιπλέον κεφάλαια, αφετέρου να βγει αλώβητο από την περιβόητη φούσκα. Η οικονομική κρίση, όμως, δεν άφησε τίποτε αλώβητο. Ούτε το Μεγάλο Κανάλι. Την κατάσταση δεν βοήθησαν οι αλλεπάλληλες τριβές και ενίοτε οι συγκρούσεις των μεγαλομετόχων.

Εν αρχή ην το χάος

Λίγους μήνες μετά την πρεμιέρα του MEGA, εξέπεμψε για πρώτη φορά και ο ΑNT1. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν και άλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί που ο χρόνος δικαίωσε ή αφάνισε. Είχε προηγηθεί, όμως, το κανάλι που έμελλε να κρατήσει για δεκαετίες τα σκήπτρα ταράζοντας τα λιμνάζοντα τηλεοπτικά ύδατα και εγκαινιάζοντας την εποχή των ιδιωτικών σταθμών.
Τo MEGA παρουσίασε στους τηλεθεατές του αρχικά ένα οκτάωρο πρόγραμμα. Αυτό περιελάμβανε ενημερωτικά δελτία και ξένες τηλεοπτικές σειρές, κυρίως αμερικανικές. Ξεκινούσε στις 15.00 με τη σειρά επιστημονικής φαντασίας «Διάστημα 1999» και συνέχιζε με την περιπετειώδη σειρά «Μπάτμαν».
Αμέσως μετά ακολουθούσε η μουσική εκπομπή «Mega Hit». Εκεί εμφανίζονταν διάφοροι καταξιωμένοι ηθοποιοί που παρουσίαζαν ντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας όλες τις τάσεις της ξένης μουσικής: νέες κυκλοφορίες, διαγωνισμούς και βιντεοκλίπ. Το πρόγραμμα συνεχιζόταν με την αισθηματική βραζιλιάνικη σειρά «Δικαίωμα στην αγάπη». Στις 18.00 ήταν η ώρα του πρώτου δελτίου της ημέρας.
Αν και στη συνείδηση των περισσοτέρων ήταν η Λιάνα Κανέλλη που καλωσόρισε τους τηλεθεατές για πρώτη φορά στον θαυμαστό κόσμο της ενημέρωσης από ιδιωτικό κανάλι, στην πραγματικότητα το πρώτο δελτίο στην ιστορία του MEGA το εκφώνησε η δημοσιογράφος Εύα Μαυρογένη καθισμένη σ’ ένα μικρό τραπέζι, νομίζοντας ότι πρόκειται για ένα ακόμη δοκιμαστικό. Αμέσως μετά το τέλος του ρώτησε τον σκηνοθέτη αν είναι έτοιμη να βγει στον αέρα ή χρειάζεται και άλλη προετοιμασία. Η αρχή είχε γίνει και, όπως είναι γνωστό, «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός».
Στις ειδήσεις εκτός από την Εύα Μαυρογένη ήταν η Αλκηστις Κιούση και η Βίκυ Παλαιολόγου. Η Λιάνα Κανέλλη παρουσίαζε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων των 20.30, του οποίου είχαν προηγηθεί και άλλες ξένες σειρές, αλλά και ένα τηλεπαιχνίδι με τίτλο «Γράμματα και αριθμοί», που ήταν η μεταφορά του δημοφιλούς γαλλικού «Des chiffres et des letteres». Παρουσιαστής ήταν ο Κώστας Παπαντωνόπουλος.
Η Λιάνα Κανέλλη, φορώντας μοβ σακάκι και εντυπωσιακά σκουλαρίκια, κοίταξε για πρώτη φορά την κάμερα και με ένα ελαφρύ χαμόγελο αναφώνησε: «Αρχίζουμε το εσπερινό, το μεγάλο δελτίο ειδήσεων του σταθμού μας με τους τίτλους των κυριοτέρων ειδήσεων από την Ελλάδα και το εξωτερικό».
Ο Γιάννης Πρετεντέρης ήταν ένας από τους δημοσιογράφους που την πλαισίωναν. Χωρίς τα χαρακτηριστικά γυαλιά του, με μαύρα και όχι λευκά μαλλιά, αλλά και με μια έκδηλη αμηχανία που δεν είχε ακόμη αντικατασταθεί από τη σημερινή άνεσή του κράταγε τον ρόλο του σχολιαστή. Μαζί του η Βίκυ Παλαιολόγου και ο Αιμίλιος Λιάτσος. Γενικός διευθυντής του καναλιού ήταν ο Κώστας Σκούρας και διευθυντής ειδήσεων ο Ιάσων Μοσχοβίτης.
Στις 21.00 ξεκινούσε η ελληνική ταινία, που θα διακοπτόνταν όμως μία ώρα αργότερα από το τελευταίο δελτίο ειδήσεων της ημέρας. Ομολογουμένως ήταν μια κακή συνήθεια των καναλιών που κόπηκε λίγα χρόνια αργότερα, αποτέλεσμα των χιλιάδων παραπόνων που δέχτηκαν από τους ενοχλημένους τηλεθεατές. Η ταινία που επέλεξε ο σταθμός για την πρώτη του ημέρα στον αέρα ήταν το «Θανάση, πάρε τ’ όπλο σου».
Το επόμενο πρωί όλες οι εφημερίδες είχαν χύσει τόνους μελάνι για την περιβόητη πρεμιέρα. Ως επί το πλείστον φιλοξενούσαν διθυραμβικές κριτικές, χαρακτηρίζοντας το νέο τηλεοπτικό εγχείρημα κάτι «φρέσκο, διαφορετικό και πολύ μοντέρνο». Σύμφωνα με τα στοιχεία της AGB, όπως δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 26/11/1990, η τηλεθέαση του MEGA την πρώτη μέρα εκπομπής ξεπέρασε το 30%, ενώ η τηλεθέαση της ΕΤ1 κυμαινόταν στο 26,86% και της ΕΤ2 περίπου στο 18%.

Τα σίριαλ της ζωής μας

Μέχρι την εμφάνιση του MEGA οι ελληνικές σειρές ήταν αποκλειστικό προνόμιο της δημόσιας τηλεόρασης. Το νέο κανάλι λοιπόν μπήκε δυναμικά στην παραγωγή σειρών αναπτύσσοντας την εγχώρια αγορά. Το «Πατήρ, Υιός και Πνεύμα» ήταν η πρώτη σειρά που έκανε πρεμιέρα τη δεύτερη μέρα της λειτουργίας του καναλιού. Προοριζόταν αρχικά για την ΕΤ1, αλλά λόγω κάποιων προβλημάτων της δημόσιας τηλεόρασης, κατέληξε στο MEGA.
Επί δεκαετίες το Mεγάλο Kανάλι μετέδιδε στην prime time ζώνη του σειρές που εδραίωσαν στο μεγάλο κοινό νέα ταλέντα της σεναριογραφίας, της υποκριτικής και της σκηνοθεσίας και ανέβασαν το κασέ τους στα ύψη. Οι νέοι καλλιτέχνες βρήκαν εύφορο έδαφος υιοθετώντας ένα διαφορετικό στυλ σκηνοθεσίας με πολλές κάμερες και εναλλασσόμενα πλάνα και άλλαξαν για πάντα το μέχρι τότε συμβατικό τηλεοπτικό χιούμορ.

Οι «Αυθαίρετοι» είναι η δεύτερη σειρά που έκανε πρεμιέρα στο κανάλι το βράδυ της τρίτης ημέρας λειτουργίας του. «Λίγο πριν το 1992 και ενώ όλοι οι Ελληνες αγαπημένοι και μονιασμένοι “εργάζονται πυρετωδώς” για την ενοποίηση της Ευρώπης, το MEGA CHANNEL έψαξε και βρήκε τους πρωτοπόρους». Με αυτά τα λόγια και τη μουσική επένδυση του Ακη Πετρινιώτη, το MEGA στήνει απέναντι στους τηλεθεατές του έναν καθρέφτη. Σουρεαλιστικό μεν, καθρέφτη δε. Ακόμα και σήμερα πολλοί υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την καλύτερη μεταφορά του ελληνικού DNA στην τηλεόραση. Πρόκειται για την πρώτη σειρά που υπηρετεί το δύσκολο είδος της μαύρης κωμωδίας και απεικονίζει τη συνύπαρξη των Ελλήνων με τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο «κοντός» Χρήστος Βαλαβανίδης, ο «χασοδίκης» Δημήτρης Πουλικάκος, η υστερική Ζανέτ και η Σουλάρα χαρίζουν αξέχαστες στιγμές τηλεοπτικής τρέλας.
Οι «Τρεις Χάριτες» είναι μία ακόμα κωμική σειρά που ταυτίστηκε με την ιστορία του Mεγάλου Kαναλιού. Προβλήθηκε στο δεύτερο μισό της πρώτης χρονιάς κερδίζοντας μεγάλη απήχηση. Πέτυχε τα πρώτα πολύ υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Η σειρά περιέγραφε την καθημερινότητα τριών αδελφών οι οποίες αποφάσισαν να συγκατοικήσουν στο ίδιο σπίτι. Εκτός από το γεγονός ότι έφερε τους ηθοποιούς του νέου θεάτρου στη μικρή οθόνη, ανέδειξε το σεναριακό ταλέντο των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου.

Aπό την παρακαταθήκη που αφήνει το MEGA δεν θα μπορούσε να λείπει «Το Ρετιρέ», η σειρά που σχεδόν ταυτίστηκε με το καλοκαίρι του μέσου Ελληνα, λόγω των ετήσιων επαναπροβολών της, ειδικά μετά το 2000. Παρά το γεγονός ότι δεν αντιμετωπίστηκε με ιδιαίτερη θέρμη από τους τηλεκριτικούς, η σειρά που είχε τη βαριά υπογραφή του Γιάννη Δαλιανίδη αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τους τηλεθεατές. Ηθογραφική και σατιρική, περιέγραφε τη μικροαστική ελληνική κοινωνία που επιχειρεί να προσαρμοστεί ευρισκόμενη τότε στο μεταίχμιο του νέου αιώνα.
Καμία σειρά, όμως, δεν ταυτίστηκε με το συγκεκριμένο κανάλι όσο οι «Απαράδεκτοι», που ανέδειξαν το συγγραφικό ταλέντο της Δήμητρας Παπαδοπούλου και μια φουρνιά πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών που σήμερα θεωρούνται κορυφαίοι στο είδος τους. Η απαράδεκτη τετραμελής παρέα μπήκε στα σαλόνια της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων για δύο σεζόν (1991-1993). Ακόμα και σήμερα έχει μείνει η κλασική ατάκα του Σπύρου Παπαδόπουλου κοιτάζοντας στην κάμερα «Τι έγινε ρε παιδιά…;» ή «Εγώ πέρασα και ένα Πολυτεχνείο».
Πρόκειται για την πρώτη φορά που ένας ανοιχτά ομοφυλόφιλος χαρακτήρας έκανε την εμφάνισή του στη μικρή οθόνη. Η σειρά παραμένει σημείο αναφοράς όχι μόνο γιατί ήταν μια επιτυχημένη προσπάθεια, αλλά γιατί μετά από 25 χρόνια οι πραγματικά καλές κωμωδίες στην ελληνική τηλεόραση μετριούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών.

Οι «Φρουροί της Αχαΐας» ήταν από τις πιο ακριβές μέχρι τότε τηλεοπτικές παραγωγές. Καθήλωσε τους τηλεθεατές το 1992, μετατρέποντας τη Μιμή Ντενίση και τον Στράτο Τζώρτζογλου στους απόλυτους πρωταγωνιστές.
Η «Αναστασία» θεωρήθηκε τηλεοπτικό φαινόμενο. Εκτός του ότι η τηλεθέαση που σημείωνε εκείνη την εποχή ξεπερνούσε το 50%-70%, η σειρά έγινε talk of the town και απασχόλησε ακόμη και αμιγώς πολιτικές-ενημερωτικές εκπομπές όπως το «Ενώπιος Ενωπίω» του Νίκου Χατζηνικολάου.

Η πρωταγωνίστρια Μυρτώ Αλικάκη είχε παράλληλη σχέση με τον πατέρα και τον γιο, γεγονός που σόκαρε, αλλά και μάγεψε το τηλεοπτικό κοινό ανεβάζοντας τις μετοχές της σεναριογράφου Μιρέλλας Παπαοικονόμου στα ύψη. Θα διαλέξει τον πατέρα ή τον γιο; Η Μυρτώ Αλικάκη στον ρόλο της Αναστασίας έγραψε τηλεοπτική ιστορία και οι Ελληνες δεν είδαν ποτέ πια με τον ίδιο τρόπο τα ερωτικά τρίγωνα. Οι νεαρές Ελληνίδες έβαλαν σκουλαρίκι στη μύτη και υιοθέτησαν τα καπέλα για να τιμήσουν την πρωτοεμφανιζόμενη τηλεοπτικά Μυρτώ!
Το «Δις Εξαμαρτείν» ήταν το δεύτερο «χτύπημα» του σεναριογραφικού διδύμου Ρέππα – Παπαθανασίου μετά τις «Τρεις Χάριτες». Η σειρά σημείωσε επιτυχία, καθώς ήταν η πρώτη που επιχείρησε να μεταφέρει στη μικρή οθόνη την κατάσταση που επικρατούσε πίσω από τις κάμερες της ελληνικής τηλεόρασης.
Μπορεί κανείς να μην παραδεχόταν εκείνη την εποχή ότι απολάμβανε να παρακολουθεί το «Λαβ Σόρρυ», αλλά η κωμική σειρά που προβλήθηκε το 1994 τρέλανε τα μηχανάκια της AGB. Για την ακρίβεια, εγκαινίασε ένα νέο είδος κωμικο-αισθηματικού trash. Ποιος δεν θυμάται, άλλωστε, τον Σάκη τον υδραυλικό;

Το «Ντόλτσε Βίτα», μια κωμική σειρά 70 επεισοδίων που άρχισε να προβάλλεται το 1995, συμπεριλαμβάνεται στις αθάνατες σειρές. Ηταν, όμως, μόνο ένα πρώτο δείγμα του τι θα ακολουθούσε. Λίγα χρόνια αργότερα οι δημιουργοί της Αλέξανδρος Ρήγας και Δημήτρης Αποστόλου παρουσίασαν τους «Δύο Ξένους», χαρίζοντας στο ελληνικό κοινό την Ντένη Μαρκορά, έναν χαρακτήρα που ζει ως σήμερα μέσα από τις ατάκες της. Την ίδια χρονιά οι «Ψίθυροι Καρδιάς» πέφτουν σαν βόμβα μεγατόνων στο τηλεοπτικό τοπίο. Η αισθηματική σειρά έφερε την υπογραφή του Μανούσου Μανουσάκη και εξιστορούσε τον αταίριαστο έρωτα ενός «μπαλαμού» αρχιτέκτονα με μια Ρομά. Από τα πρώτα ακόμη επεισόδια έσπασε το ρεκόρ τηλεθέασης στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης, αφού ένα από αυτά που προβλήθηκαν τον Φλεβάρη του 1998 άγγιξε το 76,7%!

http://expresstime.gr/mega-telefteo-dramatiko-episodio-prin-pesi-avlea