Αναστάτωση, ανησυχία και προβληματισμό στην κοινωνία αλλά και στην Εκπαιδευτική κοινότητα, προκαλούν οι πρόσφατες δηλώσεις του κ. Υπουργού Παιδείας που έγιναν στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο ειδήσεων, από το βήμα εκδήλωσης αφιερωμένης στον Ελληνικό εμφύλιο, που πραγματοποιήθηκε στο πάρκο Εθνικής συμφιλίωσης στο Γράμμο. Σύμφωνα με αυτές «Τα βιβλία της σχολικής ιστορίας αντιμετωπίζουν με αμηχανία τα ζητήματα της σύγχρονης ιστορίας. Στις πλαίσιο της γενικότερης αναδιαμόρφωσης των προγραμμάτων ιστορίας στα σχολεία, είναι προφανές ότι πρέπει να μιλήσουμε για όλα. Δεν πρέπει να υπάρχουν λευκές σελίδες στα βιβλία σχολικής ιστορίας. Αλλά πάντοτε να προσεγγίζουμε την ιστορία με σεβασμό στην μνήμη και τον πόνο όλων των Ελλήνων και κυρίως με σεβασμό στα γεγονότα».

            Μετά από τις ανωτέρω δηλώσεις, θεωρούμε ως υποχρέωσή μας να καταθέσουμε τον προβληματισμό μας:

1. Τι ακριβώς εννοεί η Πολιτική Ηγεσία όταν κάνει λόγο για «αμηχανία»;
2. Για ποια «όλα» θα πρέπει να μιλήσουμε; Κρύβουμε κάτι; Και εάν «κρύβουμε» γιατί το πράττουμε;
3. Που εντοπίζονται οι «λευκές» και που οι…«μαύρες» σελίδες;
4. Η Ιστορία του Ελληνικού Λαού δεν προσεγγίζεται με σεβασμό στην μνήμη και τον πόνο των Ελλήνων; Από πού προκύπτει αυτό.

Αναμένοντας τυχόν απαντήσεις – εάν υπάρχουν- και έχοντας υπόψη την επικείμενη έναρξη της νέας Σχολικής Χρονιάς, ευχόμαστε Υγεία και καλή Δύναμη στους μαθητές, γονείς και στους Εκπαιδευτικούς…