Αν βρεθείτε στο Νέο Ηράκλειο Αττικής (Ακροπόλεως 39 και Πάρνηθος) και δείτε ένα ελκυστικό κτίριο κάποιας άλλης εποχής και μπείτε για να δοκιμάσετε τις πάμπολλες, μπυρίσιες  ετικέτες, μη νομίσετε πως τα διαφορετικά ποτήρια, στο τραπέζι σας, είναι λόγω έλλειψης σερβίτσιου ομοιόμορφων ποτηριών, διότι, όσοι έχουν ξαναπάει εκεί, θα σας νομίσουν αδιάβαστο!!!...

Η πρόταση αρχικά, ενθουσίασε την παρέα, μόνο για το ότι θα βρεθούμε όλοι μαζί, να περάσουμε μια βραδιά μπυροκατάνυξης…. Το που, μέχρι τότε, δεν είχε καμία σημασία, γι’ αυτό και η πρόταση του Χρήστου για μπυραρία, έτυχε κοινής αποδοχής. Η βραδιά άρχισε να αποκτά νόημα, από τη στιγμή που αντικρίσαμε εξωτερικά το κτίριο…

Κτίσμα του 1927, από αυτά που δεν ακουμπά ο χρόνος, αντίθετα, η σωστή συντήρηση, τους δίνει κύρος, μεγαλοπρέπεια και διαχρονική αξία. Μου θύμισε έντονα κτίριο της Μεσαιωνικής Ρόδου. Το εσωτερικό ντεκόρ, εφάμιλλο του συνόλου, με μοναστηριακά τραπέζια και τη φυσική πέτρα και το ξύλο να είναι οι μεγάλοι πρωταγωνιστές.

Ένοιωσα σαν να αναζητούσα το χαμένο θησαυρό, όταν έπρεπε να διαλέξω, μία από τις 80 ετικέτες μπύρας. Και δε μπορώ να πω ότι  φημίζομαι για δεινός πότης. Πήγα λοιπόν, στη σιγουριά μιας γνωστής ετικέτας και για να πω την αλήθεια, επέλεξα κόκκινη, διότι λατρεύω το χρώμα, με χαμηλό ποσοστό σε αλκοόλ.

Δεν χρειάστηκε πολλή ώρα, ώστε ο καθένας να δείχνει ικανοποιημένος από την προσωπική του επιλογή και να δίνει στους υπόλοιπους να δοκιμάσουν.

Απίστευτο! Όλες οι επιλογές, άρεσαν σε όλους! Και η συνέχεια, ήρθε χωρίς δεύτερη σκέψη: ας παραγγείλουμε ακόμα μία από αυτήν… ακόμα μια από την άλλη, ακόμα μια από τη συλλεκτική… ακόμα μια από τις προτάσεις του υπεύθυνου, που ήξερε από την πρώτη στιγμή, τι ήθελε ο καθένας να πιεί, απογειώνοντας το δείπνο και τη διάθεσή μας. 

Αξιοποιήσαμε στο έπακρον τις εξαιρετικές γνώσεις, τη δεξιοτεχνία  και τη σπιρτάδα του νεαρού «Σομελιέ»! Σπουδαίο παιχνίδι! Και όταν ήρθαν τα πιάτα, σταματήσαμε να μιλάμε. Η οπτική  περιπλάνηση ξεκίνησε το έργο της, με αχόρταγες ματιές στα καλοσερβιρισμένα πιάτα, αλλά και στο τι δεν παραγγείλαμε από το μενού…

Και τι να πρωτοδοκιμάσει κανείς… Ελάφι φιλέτο με σως από βατόμουρα ή φραγκοστάφυλο, φιλετάκια στρουθοκάμηλου, φιλέτο αγριογούρουνο με μανιτάρια και μπέικον, καγκουρό φιλέτο με σως από πιπερόριζα, χοιρινό κότσι (θεϊκό!), βίσωνα με πιπέρι Μαδαγασκάρης, μπριζολάκια γαλοπούλας…..

Όλα, ξεχωριστά, εύπεπτα, προσεγμένα, στη σωστή θερμοκρασία και με εκπληκτικές γευστικές αναλογίες. Και όταν στο τέλος της βραδιάς  συνομιλήσαμε με τον ιδιοκτήτη  κ. Νίκο Καραστέργιο,  έμαθα το γιατί υπήρχε τόση ποικιλία ποτηριών στο τραπέζι μας. Κάθε επιθυμία μας, κάθε παραγγελία, ξεχωριστή μύηση, διαφορετική γεύση στον ουρανίσκο, διαφορετική τέρψη, διαφορετικό σκεύος υποδοχής της μπύρας… διαφορετική εμπ(υ)ρία στον μπυροχώρο ΛΙΘΑΡΙΑ 2017!