O περίπατος στην παλιά πόλη της Ρόδου κάτω απ’ τις γοτθικές αψίδες και την Eνετική αρχιτεκτονική, είναι το «εν ανθρώποις ευδοκία» για όσους ταξιδεύουν για την αναζήτηση κι όχι για τα κοσμοπολίτικα σουβενίρ.

H παλιά πόλη έχει χαρακτηριστεί ως οικισμός Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Οχυρωμένη, με ψηλά τείχη, με παλάτια, που οι πολεμίστρες τους «κοιτάζουν» αφ’ υψηλού τούς τουρίστες που εισβάλουν κατά κύματα στο εσωτερικό. Εξαίσια μνημεία, ιδανικά δρομάκια για βόλτες, κομμάτια διάσπαρτα της ιστορίας του νησιού, οχυρώσεις ανέγγιχτες απ’ το χρόνο.

Στην παραλία, στο Mανδράκι, εκεί στο στενό κανάλι πάνω από το οποίο λέγεται πως υψωνόταν ένα από τα 7 θαύματα της αρχαιότητας ο περίφημος Κολοσσός της Ρόδου. H διαδρομή ξεκινά από κει κατά μήκος της προκυμαίας έχοντας την πόλη της Ρόδου στα δεξιά και τα τείχη της παλιάς πόλης ευθεία μπροστά μας. Τα μαγαζιά σφύζουν από κίνηση, οι τουρίστριες απ’ τις βόρειες χώρες απολαμβάνουν το πρωϊνό τους στα καφέ της πόλης, στα 100 μαγαζιά και στα γύρω καφέ του καυτού εμπορικού τριγώνου αρκετές φοιτήτριες παραληρούν στην αποθέωση του φραπέ διανθίζοντας τη μεσογειακή σιέστα με αποστάγματα αμπελοφιλοσοφίας… H διαδρομή με το αυτοκίνητο και την ανοιξιάτικη αύρα παντού κατά μήκος του παραλιακού δρόμου που οδηγεί στην Ιαλυσό δείχνει πως σε αυτό το νησί των Δωδεκανήσων η ποιότητα ζωής είναι παντού, οι ρυθμοί ανάλαφροι και  το άγχος νικημένο απ’ το Μεσογειακό φως…

Με κατεύθυνση πλέον την παλιά πόλη αφήνουμε αριστερά τα καΐκια και τα ιπτάμενα δελφίνια που έχουν προορισμό την Kω ενώ ακόμα πιο αριστερά μας τα πλοία που φτάνουν από τον Πειραιά φέρνουν χιλιάδες ταξιδιώτες και τους οδηγεί στους κεντρικούς πολυσύχναστους δρόμους του νησιού. Μπροστά μας τα επιβλητικά τείχη. Χρονολογούνται από το 1330. Απέναντι το Βυζαντινό μουσείο. O λιθόστρωτος δρόμος της οδού Ιπποτών κι ολόγυρα τα καταλύματα του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη. Αγέρωχο το παλάτι των Μεγάλων Mαγίστρων με τη σπουδαία αρχιτεκτονική, πιο κάτω τα σιντριβάνια, η πύλη του Αγίου Αθανασίου. Τουριστικά μαγαζιά, παζάρια, τζαμιά και παλιά καφενεία. Κι από παντού υποψιάζεσαι τη θάλασσα.

Τη θάλασσα της Ρόδου, βέβαια, δεν την υποψιάζεσαι από τον υπέροχο κόλπο στα Κολύμπια γιατί εκεί τη βλέπεις, την αγγίζεις, τσαλαβουτάς μέσα σε έναν θρίαμβο ευτυχίας!!

Εκεί στο «Λουτάνια Μπητς» το εκπληκτικό ξενοδοχείο του Γιώργου Μπακίρη βρίσκεις όχι τον ορισμό της διαμονής, αλλά το κωδικό όνομα της απόλαυσης!! Έτσι είναι η Ρόδος! Ειδικά όταν πρόκειται για καταφύγια ευεξίας…

Όπως και το κλασικό «Mediterannean» που διαβάζεις τα κύματα που μιλούν Ελληνικά! Ας αφήσουμε τον Ελύτη. Ας ατενίσουμε αυτή τη θάλασσα απ’ τα μπαλκόνια του ξενοδοχείου που όπως μας λέει ο διευθυντής του έχει μια απ’ τις καλύτερες θεάσεις του αρχιπελάγους. Εδώ στο «Mediterranean» νοιώστε την καρποφορία της απόλυτης ευτυχίας. Ακούστε αργά-αργά το κραδασμό του χρόνου που νικιέται απ’ την ευδαιμονία. Που η ραθυμία κι η πλήξη υποχωρούν μπροστά στην ανεξάντλητη ευτυχία να απολαμβάνεις το σπλατς των κυμάτων χουχουλιασμένος στα λευκά σεντόνια…

Κι όσο για τις παραδοσιακές γεύσεις, το μεράκι μιας μυστικής συνταγής που διασώζεται από γενιά σε γενιά, ιδού το μαγικό μονοπάτι που μας οδηγεί στον «Κούκο» έναν μικρό γαστριμαργικό θρίαμβο με πικάντικες εκπλήξεις και θεατρικό ντεκόρ. Σαν να έχει μετακομίσει εδώ ένα Χόλυγουντ σε μικρογραφία, σαν να έχει στηθεί ένα λαϊκό μουσείο με ανεκτίμητα αντικείμενα ολόγυρα απ’ τους γευστικούς πειρασμούς. Αυτή είναι η δική μας Ρόδος-που θα πει σοφά ο Ζώης Κομνηνακίδης. Αυτή είναι η δική μας προσωπική περιπέτεια!…

https://fermor.gr/2017/02/10