Η  επέτειος της Ενσωμάτωσης της  Δωδεκανήσου με την Ελλάδα είναι ημέρα μνήμης και τιμής, στους αγώνες που στόχο είχαν να γίνουν  τα νησιά μας, κομμάτι του εθνικού κορμού της χώρας.

Είναι ευκαιρία ενθύμησης του παλαικού αγώνα κατά των πάσης φύσεως κατακτητών για την ελευθερία.

Σχεδόν έναν αιώνα πριν,  αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί, όλοι οι Δωδεκανήσιοι, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων κράτησαν ψηλά τη σημαία του αγώνα , διατήρησαν αλώβητα,  τον πολιτισμό, τη θρησκεία, την ελληνική γλώσσα και αγωνίστηκαν σκληρά , χωρίς να υπολογίσουν κόστος, όχι μόνο για είναι τα νησιά μας ελεύθερα αλλά και  για  να  ενωθούν ξανά με την Ελλάδα.

Σήμερα  εξαιτίας της πανδημίας, οι πολίτες στερούνται την ελευθερία τους.Υπομένουν στωικά τους περιορισμούς, αγωνίζονται κατά του φονικού ιού και περιμένουν την ημέρα, που θα μπορούν  να αναπνεύσουν ελεύθερα ξανά.

Οι  μάχες  που έδωσαν στο παρελθόν οι πρόγονοί μας καθώς και οι θυσίες τους,  αποτελούν  δίδαγμα. Δείχνουν  πως οι αγώνες  για τα  Δωδεκάνησα  πρέπει να είναι διαρκείς.

Με το ίδιο πείσμα  επιβάλλεται να συνεχίσουμε  να αγωνιζόμαστε για  την ευημερία,  την ανάπτυξη και την ανάταση των  νησιών μας.