«Άνοιξα σήμερα τον υπολογιστή μου για την καθιερωμένη πρωινή μου ενημέρωση και ντράπηκα! Ντράπηκα «αντ’ αυτού» . Ένας πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ρόδου, ένας άνθρωπος που θα έπρεπε, στο ναδίρ της 8ης δεκαετίας της ζωής του, να τον διακρίνει η σοφία της ζωής και της πολυπραγμοσύνης, που θα έπρεπε να υποστηρίζει με ανιδιοτέλεια και ταπεινότητα τα νέα παιδιά αυτού του τόπου, να χαίρεται με τις επιτυχίες τους και να τα ενθαρρύνει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στα κοινά, επιλέγει να προσφέρει στην κοινωνία…. την χολή του. Με πρωτοφανείς ύβρεις, με ανακρίβειες, με απρέπεια και μίσος, βάλλει κατά του προσώπου μου, προσβάλλοντας την ακεραιότητά μου, την αξιοπρέπειά μου, την εργατικότητά μου, ως και το όνομά μου.

Ένας άνθρωπος που όπως καταδεικνύεται από τα γραφόμενά του, φθονεί τους νέους ανθρώπους, απειλείται από τη δυναμική τους και αντιλαμβάνεται τα κοινά σαν τσιφλίκι δικό του. Σαν επηρμένη δήθεν «αυθεντία» του ορθού, του τίμιου και του χρήσιμου. Οποία κατάντια! Αυτός ο άνθρωπος ήταν η «σεβαστή» κεφαλή ενός σπουδαίου συλλογικού επαγγελματικού φορέα, στην υπηρεσία του οποίου τίθεμαι με τη δική μου προσπάθεια και τις δικές μου δυνάμεις. Θλίβομαι γιατί άλλο παράδειγμα θα έπρεπε να δίνει στους νέους. Αντιπαρέρχομαι τις ύβρεις και την τόση κακία, γιατί δεν χωράνε στη ζωή μου και στις αξίες που πήρα από την οικογένειά μου. Και τώρα… βιάζομαι ακόμη περισσότερο να ξεμπερδέψει η γενιά μου από τέτοιες τοξικές νοοτροπίες και συμπεριφορές . Ντρέπομαι «αντ’ αυτού».