Του Κώστα Μπετινάκη
Tα γεγονότα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μεταδίδονται από τα λεγόμενα Μέσα του συρμού, αποσπασματικά χωρίς να υπάρχουν επεξηγήσεις για το υπόβαθρο των σχεδιασμών, που οδήγησαν στην γενίκευση της αναταραχής στην εύφλεκτη αυτή περιοχή.
Το βρόμικο παιχνίδι που παίζει η Σαουδική Αραβία με τους βομβαρδισμούς στην Υεμένη, αλλά και με την χρηματοδότηση των αντικαθεστωτικών ανταρτικών ομάδων στη Συρία, (πρωτίστως των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου) δεν φαίνεται να έχει τέλος.
Και από πίσω –φυσικά η χώρα που εξοπλίζει τον Οίκο Σαούντ: Οι ΗΠΑ.
Είναι τυχαίο που την περασμένη μόλις εβδομάδα οι ”New York Times” έγραψαν: «Διπλωμάτες και αναλυτές πέρασαν αρκετές εβδομάδες προσπαθώντας να κατανοήσουν τους λόγους που υποχρεώνουν τους Σαουδάραβες να αρχίσουν να τιμωρούν το Λίβανο, χώρα παραδοσιακά συμμαχική τους, με πρόσχημα τους Χεσμπολά».
Μια εξήγηση που μπορεί εύκολα να δοθεί, είναι πως τους ενοχλεί η εύκολη επικράτηση της ρωσικής επιθετικής πολιτικής στη Συρία.
Η ρωσική στρατιωτική παρέμβαση στη Συρία για να υπερασπισθεί το αραβικό καθεστώς από τον συγκαλυμμένο πόλεμο που χρηματοδότησαν η CIA με τη Σαουδική Αραβία και εμιράτα του Κόλπου αποτέλεσε πλήγμα στους μηχανισμούς της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ και των περιφερειακών συμμαχικών κρατών τους.